در پی برگزاری دور دوم رسیدگی به پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش، وحیده محمدیفر، طی روزهای شنبه و یکشنبه ۲۴ و ۲۵ شهریورماه، روزنامه اعتماد در گزارشی با استناد به «اطلاعات رسیده»، نوشت که به جز اظهارات متهمان، هیچ مدرکی دال بر حضور آنها در صحنه وقوع جرم وجود ندارد.
این در حالی است که کریم، متهم ردیف اول پرونده قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر، نیز گفته که زیر «فشار و بازجویی» اعتراف کرده و آن شب به خانه مهرجویی و همسرش نرفته است و اظهارات دیگر متهمان را هم که او را قاتل اصلی معرفی کردهاند، قبول ندارد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کریم در آخرین اعترافهایش گفت: «من باغبان پنج باغ بودم و صاحبان باغها به من اعتماد داشتند. اگر قصد سرقت داشتم، میدانستم که صاحبان باغها کلید گاوصندوقها را کجا میگذارند و سرقت میکردم». او در ادامه نیز افزود: «ماهیانه ۴۰ میلیون تومان درآمد داشتم و نیازی نبود مرتکب قتل شوم.»
یکی از مهمترین ایرادهای پرونده قتل مهرجویی و همسرش که خانواده و وکلا بر آن پافشاری میکنند، این است که احتمال «حضور شخصی دیگر یا چاقویی دیگر» در محل حادثه وجود دارد. با این حال دادگاه در دور دوم رسیدگی به این پرونده نیز به این موضوع توجه نشان نداد و تحقيقات بيشتر يا توجه به ايرادهای موجود برای شناسایی همدست یا همدستان احتمالی را ضروری ندانست.
در دادگاه بدوی رسیدگی به پرونده قتل مهرجویی و محمدیفر، متهم ردیف اول پرونده به قصاص نفس، حبس، شلاق و ديه محكوم شد. میرویس و داوود، متهمان ردیف دوم و سوم، نیز هر يك به ۳۶ سال حبس تعزيری، شلاق و ديه محكوم شدند و اسکندر، متهم ردیف چهارم، نیز به هشت سال حبس تعزیری محکوم شد.
در پی صدور این رای، مانوش منوچهری، وکیل خانواده مهرجویی، با استناد به ایرادهای پرونده درخواست رسیدگی مجدد را مطرح کرد. در نهایت نیز دیوان عالی کشور در تیرماه با اعلام نقص تحقیقات، این پرونده را برای رفع ایراد و رسیدگی مجدد به دادگاه کیفری ۱ استان البرز ارجاع داد.
گزارش روزنامه اعتماد از آخرین جلسه رسیدگی به ایرادهای پرونده آشکار میکند که دادگاه دوم نیز بدون رفع ایرادهای موکد وکیل خانواده مهرجویی برگزار شده و خاتمه یافته است. حال آنکه، متهم اصلی همچنان بر بیگناهی خود اصرار دارد و حتی حضور در صحنه جرم را منکر شده است.
داریوش مهرجویی و وحیده محمدیفر روز بیستودوم مهر ۱۴۰۲ در ویلای شخصیشان در مشکیندشت کرج به طرز فجیعی به قتل رسیدند. قتل مشکوک آنها به دلیل تداعی کردن قتلهای زنجیرهای دهه ۱۳۷۰ در کانون توجه عمومی قرار گرفت و گمانهزنیهای مختلفی مطرح شد.
کمتر از یک هفته پس از این حادثه، مراجع انتظامی و قضایی جمهوری اسلامی چهار متهم را بهعنوان عاملان قتل مهرجویی و همسرش معرفی کردند و مدعی شدند که باغبان خانواده مهرجویی «قاتل اصلی» و انگیزه قتل نیز «خصومت شخصی» و «مطالبه مالی» است.
اواخر بهمنماه نیز حسین فاضلی هریکندی، رئیسکل دادگستری استان البرز، از صدور رای برای متهمان این پرونده خبر داد. در حالی که کمی پیش از آن، وکیل خانواده مهرجویی به «ابهامها و ایرادهای موجود در پرونده» انتقاد کرده و گفته بود که نمیتوان به رای دادگاه «خوشبین» بود.