چین در حال بررسی اقداماتی است که موجب تثبیت صنعت خز و پوست در اقتصاد این کشور می‌شود. این اقدام، نگرانی ها درباره سرایت ویروس کرونا در میان تجمع حیوانات در محیط‌های کوچک را افزایش داده است. 

وزارت کشاورزی چین در حال طبقه بندی مینک، سگ‌راکون، روباه نقره‌ای و روباه آبی، به عنوان حیوانات اهلی است. این حیوانات تا پیش از این در گروه حیوانات وحشی طبقه‌بندی شده بودند. 

مدافعان حقوق حیوانات می‌گویند که این تغییر، برای حفاظت از صنعت پوست حیوانات در مقابل فشارهای جهانی برای توقف پرورش حیوانات وحشی و نگرانی از همه‌گیری ویروس کرونا است.

به گفته انجمن بین‌المللی حفاظت از حیوانات وحشی، چین سالانه بیش از ۵۰ میلیون حیوان را در دامداری‌های تولید خز، پرورش می‌دهد و می‌کشد. این انجمن در نامه‌ای خطاب به شی‌ جین‌پینگ، مخالفت خود را با اقدام جدید این کشور در تغییر طبقه‌بندی حیوانات اعلام کرده است. 

بنا به یک پژوهش در چین، صنعت تولید پوست حیوانات در سال ۲۰۱۶، ۳۸۹ میلیارد یوان (حدود ۴۸ میلیارد پوند)‌ ارزش داشته است. 

در نامه انجمن حفاظت از حیوانات وحشی که ایندیپندنت نیز آن را مشاهده کرده است، آمده است که اخیرا در دامداری‌های تولید خز در هلند، مینک‌های مبتلا به کووید۱۹ شناسایی شده‌اند و سگ‌راکون‌های موجود در یک بازار حیوانات وحشی در شنژن چین، نیز مبتلا به سارس شناسایی شدند که نوعی ویروس کرونا به شمار می‌رود. 

این نامه می‌گوید که حیواناتی که در شرایط غیربهداشتی، وحشیانه و پراضطراب به شکل متراکم در کنار هم نگهداری می‌شوند، مانند «مزارع» پرورش خز، بیشتر مستعد ابتلا به عفونت همه‌گیر هستند و این «شرایط هولناک» در همه بخش‌های تجارت حیوانات وحشی مشاهده شده است. 

این نامه می‌گوید: «توقف تجارت حیوانات وحشی به هر دلیل، از جمله برای پرورش پوست، استفاده‌های دارویی، گردشگری یا (فروش به عنوان) حیوانات خانگی، می‌تواند خطر یک همه‌گیری دیگر را به طرز چشمگیری کاهش دهد.» 

یک سخنگوی سازمان دفاع از حیات وحش گفت:‌ «شرایط موجود در دامداری‌های پرورش خز چین بسیار شبیه شرایط مشاهده شده در بازارهای فروش حیوانات وحشی زنده در این کشور است، و البته حیوانات بدون خز هم در این بازارها به فروش می‌رسند. 

با توجه به غیرضروری بودن تجارت خز، ادامه آن تن دادن به خطری غیرقابل قبول است.» 

دکتر ترزا تلکی، معاون انجمن بین‌المللی حفاظت از حیات وحش، گفت که تغییر طبقه‌بندی حیوانات در چین نگران کننده است. او گفت:‌ «تغییر نام حیوانات وحشی به حیوانات اهلی تغییری در این واقعیت نمی‌دهد که نگهداری این حیوانات در محیط‌های بسته تجاری، مشکلات غیرقابل حلی به همراه دارد و رفاه و سلامت این حیوانات کاملا به خطر می‌افتد.» 

«به علاوه، نشانه‌های بارزی وجود دارد مبنی بر این که برخی از این گونه‌ها می‌توانند به عنوان میزبان ویروس‌هایی مثل کووید۱۹ عمل کنند و از همین روست که ما از دولت‌ها در جهان می‌خواهیم تجارت حیات وحش را متوقف کنند.» 

پیتر لی، یک کارشناس سیاست‌گذاری چین، گفت ۷.۶ میلیون نفر در صنعت تولید پوست در این کشور مشغول به کارند، اما با توجه به این که دست‌کم نیمی از این افراد کارگران نیمه‌وقت یا فصلی یا ساعتی هستند، این رقم می‌تواند متغیر باشد.

 با کوچک شدن بازار، شمار مینک‌ها، سگ‌راکون‌ها، و روباه‌های پرورشی در چین کاهش یافته است و از ۸۷ میلیون در سال ۲۰۱۴ به ۴۵.۵۰ میلیون در سال ۲۰۱۸ رسیده است. تصاویر این دامداری‌ها یا «مزارع» پرورش حیوانات وحشی، نشان می‌دهد که حیوانات به شکل دایمی در قفس‌های کوچک نگهداری می‌شوند. 

از آنفلوآنزای ۱۹۱۸ به این سو، بیشتر بیماری‌های ناشی از حیوانات در دوران مدرن، منشاء حیوانی داشته‌اند و می‌توانند دیگر گونه‌ها را نیز آلوده کنند. 

مرکز مشاوره عمومی چین روز جمعه تعطیل بود و مسئولان کشاورزی این کشور قرار است در آن زمینه پاسخ دهد.

ایندیپندنت حامی مقررات سختگیرانه‌تر در تجارت حیات وحش و توقف فعالیت بازارهای کشتار حیوانات زنده است و برای به نتیجه رسیدن آن تلاش می‌ورزد.