هشدار نسبت به دسترسی کودکان دبستانی به محتوای پورنوگرافیک

من یک تسهیل‌گر آموزش بهداشت جنسی هستم. کار من برگزاری کلاس‌های آموزش جنسی در مدارس است. والدین مرتبا به من و همکارانم می‌گویند که فرزندان‌شان برای اولین بار در سن یازده سالگی و در اینترنت با پورنوگرافی آشنا می‌شوند. چیزی که همیشه برای آنها شوک آور است. به خصوص با در نظر گرفتن این واقعیت که غالبا آنچه در پورنوگرافی  تصویر می‌شود، لزوما در یک رابطه واقعی بر اساس خواست دو طرف برای ارضای خود‌ انگیخته امیال جنسی اتفاق نمی‌افتند.

یک سازمان غیر انتفاعی با نام «اینترنت ماترز» Internet Matters که برای محافظت از کودکان در فضای مجازی فعالیت می‌کند، به تازگی گزارشی منتشر کرده که نشان می‌دهد کودکان معمولا از طریق دوستان‌شان، با دیدن تبلیغات بالاپر یا با دیدن کارت «مجانی از زندان آزاد شو» که اتفاقی روی آن آمده‌اند، با پورنوگرافی آشنا می‌شوند. به لحاظ آماری، معنای این واقعیت این است که کودکان دبستانی زیادی در سراسر کشور هستند که به پورنوگرافی دسترسی دارند.

از آنجایی که کودکان این محصولات را پیش از اینکه وارد دوران بلوغ جنسی شوند و حتی پیش از آنکه آموزش جنسی و روابط عاطفی دریافت کنند می‌بینند، از پورن به عنوان ابزاری برای شناختن رابطه جنسی استفاده می‌کنند. این مسئله به امکان داشتن رویکردی مثبت به مسائل جنسی به شدت آسیب وارد می‌کند.

اگر آموزش جنسی کامل و درست، که طیفی از خواسته‌ها و سلیقه‌ها در مسائل جنسی، هویت‌های جنسی و تجربیات میل جویانه را در کنار توصیفات بی‌طرفانه درباره ساختارهای متنوع خانواده به رسمیت می‌شناسد، در مدارس اجباری می‌شد، چنین وضعیتی پیش نمی‌آمد.

یکی از راه‌حل‌های پیشنهادی ما ایجاد کلاس‌های «سواد پورنوگرافیک» برای ارائه آموزش درباره فضای مجازی است. به عنوان مثال آموزش چگونگی نقش آفرینی روابط متنوع قدرت اجتماعی در پورنوگرافی جریان اصلی و آثار احتمالی آن در زندگی واقعی یکی از کلاس‌های «سواد پورنوگرافیک» است.

ریانا ریموند-ویلیامز، موسس و مدیر موسسه Shine Aloud UK است که به کودکان و نوجوانان آموزش جنسی می‌دهد. به گفته او: «بدون شک استفاده از پورن برای آموزش جنسی به کودکان مخرب است، چرا که تصویری غیرواقعی از سکس و روابط عاطفی ایجاد می‌کند و برای بسیاری تمییز بین واقعیت و خیال را دشوار می‌سازد.»

بدون شک وظیفه ما آموزشگران جنسی که می‌توانیم در سطحی دیگر با کودکان ارتباط برقرار کنیم، این است که اطلاعات و بینشی متفاوت درباره توانایی‌های جنسی‌شان به آنها بدهیم.

همزمان با بوجود آمدن اینترنت، ایجاد و ترویج محصولات آنلاین با محتوای جنسی صریح نیز آغاز و هر روز آسانتر شد. حکومت تلاش‌ کرده جلوی رفتارهای مجرمانه و غیر اخلاقی مربوط به مسائل جنسی را بگیرد، ولی تا کنون تمامی قانون‌گذاری‌ها در جلوگیری از دسترسی کودکان و نوجوانان به پورنوگرافی ناکارآمد بوده‌اند.

آخرین اقدام در این مورد از ماه بعد اجرایی می‌شود و مطابق آن تمام وبسایت‌های ارائه دهنده پورن موظفند روش‌هایی سختگیرانه برای کنترل سن بینندگان اجرا کنند تا مطمئن شوند، افراد زیر هجده سال مخاطب آنها نیستند.

هیچ مدرکی مبنی بر اینکه چنین قوانینی می‌تواند جلوی دسترسی یازده ساله‌ها به پورن را بگیرد، وجود ندارد. به همین دلیل است که سازمان‌های مانند سکس‌پلین (Sexplain) که من عضو آن هستم می‌خواهند خلاء موجود در آموزش جنسی درباره پورن را پر کنند. اکثر پورن‌های آنلاین نگاهی ابزاری به زنان دارد و آنها را وسایل جنسی فرودست تصویر می‌کند و رفتارهای آسیب‌زایی را ترویج می‌کند که کودکان و نوجوانان ممکن است آنها را در روابط خودشان تقلید کنند.

آملیا جنکینسون، از موسسان سکس‌پلین می‌گوید: «ما با تشکیل کارگاه‌های گفتمانی، خلاقانه و به روز، در محیطی عاری از قضاوت اخلاقی و امن، با مسئله پورنوگرافی روبرو می‌شویم. ما به این طریق می‌توانیم گفتگوهایی صادقانه ایجاد کنیم و از کودکان و نوجوانان در اتخاذ تصمیمات درست مبتنی بر آگاهی در مورد زندگی‌ با مرکزی قرار دادن سلامت و تندرسی‌شان، حمایت کنیم.»

این شامل آموزش در مورد دستگاه‌های تناسلی می‌شود که در آن تصاویری واقعی و مبتنی بر آناتومی بدن - با ویدیوهای آدم خمیری رنگی می‌شود. این نوع تصاویر هم اندکی سرگرم کننده‌ و هم بسیار آموزنده هستند.

اما آموزش جنسی نباید محدود به آموزش در مدرسه شود. لینا بمبه، بازیگر نمایش‌های ویژه بزرگسالان و از موسسان Sex School است. موسسه‌ای اشتراکی در برلین که آموزش‌های جنسی با محتوای صریح برای بزرگسالان تولید می‌کند. بازیگران و نمایشگران با بازی سناریوهای واقعی پتانسیل‌های کامل میل جنسی انسانی را نشان می‌دهند.

وی می‌گوید: «هدف از پورن معمولا تحریک کردن است و نه آموزش دادن. مسئولیت عدم آموزش کافی درباره سکس (در شرایطی که منابع کافی در این زمینه وجود ندارد و یا تعداد افرادی که بی‌پروا با سکس روبرو شوند، کم‌ است) با پورنوگرافی نیست.»

من شخصا از طرفداران جدی پلتفرم آنلاین اروتیک Kayleigh Daniels Dated هستم. این وبسایت داستان‌های زیبای جنسی را با تصاویر آموزنده درباره بهداشت جنسی مرتبط می‌کند. محتوای آن توسط نویسندگان متخصص و به قصد ترویج مباحث آزاد و بی‌پروا درباره مسائل جنسی تولید می‌شود. من شخصیت خیالی کایلی دنیلز را خلق کردم. یک زن سی ساله رنگین پوست که به شکلی بی‌اعتنا به دیگران در مورد مسائل جنسی صریح حرف می‌زند. اطلاعات جانبی در مورد تجربیات ملاقات (دِیت) کردن - مانند عفونت ادراری، چند معشوقی و رضایت در رابطه - را پوشش می‌دهد و تولید آن به متخصصین در زمینه سکس واگذار شده تا بعضی از تابوها درباره ویژگی‌های جنسیتی زنان را از بین ببرد.

ممکن است محتوای این وبسایت برای بسیاری خوشایند نباشد ولی حساسیت‌های این افراد در مقابل اثر کلی که چنین آموزش‌های می‌گذارند، اهمیتی ندارد. ترویج بحث‌هایی با آگاهی و در نظر گرفتن همه افراد در مورد سکس برای ما حیاتی است. همه انسان‌ها شایستگی این را دارند که بدون شرم و با اطلاع کامل از واقعیات با امیال‌شان روبرو شوند.

کایلی دنیلز در حال حاضر در حال جمع آوری پول (با هدف ده هزار پوند) برای تکمیل فصل آزمایشی‌اش است.