وقتی مادر گنگاویشن در بدو تولد او درگذشت، پدرش که در آن زمان حکیم بود، بزهایی را خریداری کرد تا بتواند مقدمات شیردهی به نوزاد را فراهم کند.

به دلیل فوت مادر، همه تصور می‌کردند که این کودک بدون شیر مادر نمی‌تواند مدت زیادی زنده بماند، اما حکیم گنگاویشن می‌گوید که نه تنها خدا به او زندگی داد، بلکه امروز در سن ۱۰۳ سالگی هنوز سالم است.

او در گفت‌وگو با اندیپندنت اردو گفت که اگرچه در طفولیت از شیر مادر بهره‌مند نشد، اما غذاهایی که از منابع دیگر برایش تهیه می‌شد، طبیعی بود.

«من هیچ بیماری ندارم، زانوها و کلیه‌های من جوان و سالم است. فقط پیرتر شده‌ام و قوۀ بینایی‌ام دچار ضعف است.»

او می‌گوید که هنوز به کوه‌‌نوردی می‌رود، همیشه غذای طبیعی می‌خورد و خانواده اش نیز از این نوع غذاها استفاده می‌نماید. حکیم گنگاویشن به بیماران خود نیز توصیه می‌کند که همین کار را انجام دهند، زیرا راز سلامتی‌اش در همین نهفته است.

او می‌افزاید که فرزندانش نیز از بازار سبزیجات و غذاهای غیربومی نمی‌خورند، آن‌ها در زمین‌های خود با کودهای بومی کشت و زرع می‌کنند و از محصولات به دست آمده، نان و سبزیجات در خانه می‌پزند.

«ما هرگز از روغن بازار استفاده نکرده‌ایم. گاوهایی از آنِ خود را در خانه نگهداری می‌کنیم و پرورش می‌دهیم  و از شیر آن‌ها، کشک، دوغ و روغن می‌گیریم.»

«زنان ما از این سخت‌کوشی هیچ باکی ندارند، به همین دلیل وقتی میز غذاخوری تنظیم و برپا می‌شود، تمام نعمت‌های طبیعی روی آن قرار می‌گیرد.»

حكیم گنگاویشن می‌گوید كه از كودكی ماست می‌خورد و روزانه سه تا چهار لیوان دوغ می‌نوشد. 

«من شب زود می‌خوابم و ساعت سه صبح بلند می‌شوم. بعد از آن دیگر نمی‌خوابم، بلکه خود را با تهیه دارو مشغول می‌کنم.»

او پنج بار ازدواج کرده است و آخرین فرزندش دختری ۲۰ ساله است؛ یعنی هنگام تولد آخرین فرزندش بیش از ۸۰ سال داشته است.

به گفتۀ گنگاویشن، راز سلامتی انسان فقط در استفاده از گیاهان نیست، بلکه برای سالم ماندن، فرد باید کارهای روزمرۀ خود را نیز با روشی سالم مدیریت کند و انجام دهد.