گرانی‌ مواد غذایی در ایران همچنان ادامه دارد و دولت سیزدهم نیز با تمام وعده‌ها و شعارهایش نتوانسته است گرهی از این مشکل باز کند. این وضعیت باعث شده است که هر روز گروه‌های بیشتری از طبقه‌های اجتماعی دچار مشکلات ناشی از فقر غذایی شوند. دبیر انجمن تغذیه ایران چنین شرایطی را خطرناک توصیف کرده و گفته است:‌ «ناامنی غذایی در کشور شدت گرفته و گروه‌های آسیب‌پذیر، یعنی دهک‌های پایین اقتصادی، در خطر مواجهه با ناامنی غذایی هستند.»

جلال‌الدین میرزای رزاز، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با اشاره به این که در چنین شرایطی لازم است که دولت از اقشار آسیب‌پذیر حمایت کند، به ایلنا گفت:‌ «در مورد زنان باردار، سوءتغذیه اثرات بسیار مخربی در مورد رشد و نمو جنین دارد. کودکان اگر تنوع و تعادل تغذیه‌ای نداشته باشند، با کاهش یادگیری و هوش مواجه می‌شوند. در سالمندان نیز به دلیل سوءتغذیه با تحلیل عضلانی مواجه خواهیم بود. این‌ها همه بیماری‌های مخربی است که اگر امروز به دادش نرسند، فردا دست به گریبان آن خواهیم شد.»

او با انتقاد از مبلغ ناچیز کمک‌های کمیته امداد، برای حمایت از تغذیه اقشار آسیب‌پذیر پیشنهاد داد: «مشخص شده است که دادن پول باعث برطرف شدن مشکلات تغذیه نمی‌شود و آن‌ها پول را در جاهای دیگری که گرفتار هستند خرج می‌کنند. نیاز است که سبدهای حمایتی غذایی، به‌خصوص در استان‌های محروم و در حاشیه کلان‌شهرها که اقشار آسیب‌پذیر در آنجا زندگی می‌کند، توزیع شود.»

به گفته دبیر انجمن تغذیه ایران، «بیشترین موادی که در آن با فقر تغذیه مواجه هستیم، گروه پروتئین و لبنیات، سبزیجات، و به ویژه میوه است. در بخش کربوهیدرات و چربی، اقشار آسیب‌پذیر به دلیل سوبسیدهایی که دولت می‌دهد، تامین هستند. مشکل این است که همه وعده‌های غذایی این اقشار در کربوهیدرات و چربی محدود شده است.» ​

​سیری سلولی به جای ارزش تغذیه‌ای 

بنابر تعریف سازمان ملل متحد، امنیت غذایی به معنای دسترسی همه مردم به غذای کافی در تمام اوقات برای داشتن جسم سالم است. موجود بودن غذا، دسترسی به غذا، و پایداری در دریافت غذا سه رکن اصلی امنیت غذایی محسوب می‌شود. این در حالی است که پژوهش‌های انجام شده در ایران، شیوع مشکلات تغذیه‌ای در جامعه را نشان داده است. بر اساس بررسی‌ها، یافته‌های مربوط به بسامد مصرف مواد غذایی نشان داده است که میانگین مصرف نان و سیب‌زمینی در گروه‌های با درآمد کم، به طور معنی‌داری بیشتر از سبزی، میوه، گوشت قرمز، و لبنیات بوده است.

اوضاع اقتصادی سال‌های اخیر این وضعیت را بدتر نیز کرده است. روز ۲۴ مهر ۱۴۰۰، هم‌زمان با روز جهانی غذا، مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، کرونا و تورم را موجب بروز «ناامنی غذایی» در برخی استان‌ها برشمرد و با نام بردن از هشت استان سیستان و بلوچستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، هرمزگان، ایلام، کرمان، خراسان جنوبی، و بوشهر که با این معضل روبه‌رویند، خواستار توجه و اقدام سریع دولت شد.

دکتر زهرا عبداللهی درباره وضعیت کمبود ریزمغذی‌ها در ایران، با اشاره به کمبود ویتامین‌های د و آ، و آهن و روی، گفت که «گرانی منابع اصلی غذایی پروتئینی و ریزمغذی‌ها، اقشار کم‌درآمد را به سمت مصرف بیشتر نان و برنج و [مواد] نشاسته‌ای که ارزان‌تر و فاقد ارزش غذایی کافی است سوق داده تا تنها شکمشان سیر شود و سیری سلولی برایشان اتفاق نمی‌افتد. در چنین شرایطی، چاقی ناشی از فقر رخ می‌دهد که  خود نوعی سوءتغذیه محسوب می‌شود.»

به گزارش وزارت صنعت، معدن و تجارت، قیمت سه کالای اساسی برنج و شکر و گوشت در یک سال اخیر تا بیش از ۷۵ درصد افزایش یافته است. قیمت میوه نیز نسبت به سال گذشته ۵۰ تا ۶۰ درصد افزایش یافته است. روز سه‌شنبه نهم آذر، رئیس اتحادیه بارفروشان از کاهش ۵۰ درصدی مصرف میوه در ایران خبر داد و گفت که «با وجود افزایش عرضه صیفی‌جات در میدان‌های میوه و تره‌بار، میزان تقاضا به‌دلیل کاهش قدرت خرید مردم کم شده است.»