دانشمندان تایید کردند که یک «سیارک تروجان» زمین را دنبال می‌کند. محققان می‌گویند این تازه [فقط] دومین جرم از این نوع به شمار می‌رود که تاکنون کشف شده و موردی است که از نمونه پیشین به‌مراتب امیدوارکننده‌تر است. پژوهشگران می‌گویند که علاوه بر این، ممکن است انسان‌ها روزی بتوانند از این سنگ [فضایی] بازدید کنند و در آنجا «پایگاه‌های [استقرار] انسان» ایجاد کنند. 

[سیارک تروجان به سیارک‌هایی گفته می‌شود که در همان مدار گردش سیاره به دور خورشید قرار دارند و اصطلاحا با یک سیاره هم‌مدارند]

سیارک‌های تروجان با یک سیاره مداری مشترک دارند. این اجرام کوچک درست جلو یا پشت سیاره‌ای که به آن ضمیمه‌اند در مداری پایدار باقی می‌مانند. این سیارک‌ها در گذشته بارها کشف شده و نام خود را از آن [دسته از سیارک]هایی گرفته‌اند که پیرامون مشتری پیدا و بر اساس شخصیت‌های جنگ تروآ نامگذاری شدند.

اما تا به حال چنین اجرامی برای زمین به‌ندرت شناسایی شده‌اند و تاکنون تنها یک مورد به نام 2010TK₇ به طور قطعی یافت شده است.

با این حال دانشمندان در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۰ یک سوژه جالب توجه پیدا کردند. مشاهدات اولیه نشان می‌دادند که این [سیارک]، تروجان دیگر زمین است اما تایید آن دشوار بود؛ با وجود مشاهدات اندک، دانستن دقیق اینکه مدار آن به چه صورت است، مشکل بود.

پژوهشگران اینک با تلفیق داده‌های آرشیوی و مشاهدات از روی زمین این مدار را با جزئیات مشخص کرده‌اند. این مسئله تایید می‌کند که این جرم همان‌طور که گمان می‌رفت، در واقع یک تروجان زمین است.

هنوز مشخص نیست که منشا این [تروجان] دقیقا از کجا است. این تروجان ممکن است حیات خود را در کمربند اصلی سیارکی در دوردست‌های منظومه شمسی آغاز کرده و در اثر برهمکنش با گرانش مشتری بیرون انداخته شده باشد؛ اما این موضوع هنوز مشخص نیست. 

با اینکه دانشمندان نمی‌دانند منشا این جرم از کجا است، می‌دانند که به کدام سو می‌رود. مشاهدات حاکی از آن‌اند که مدار آن نشان می‌دهد این [سیارک تروجان] چهار هزار سال دیگر در مدار کنونی خود باقی خواهد ماند. همچنین به نظر می‌رسد که این سیارک، سیارکی از نوع سیارک نوع سی باشد که اغلب از کربن تشکیل شده است.

این سیارک جدید که با نام «۲۰۲۰ ایکس‌ال۵» (2020XL5) شناخته می‌شود، از سیارک [تروجان] اولی بزرگ‌تر است و برای بازدید از آن هم سوخت کمتری لازم است.

نویسندگان [این مقاله] می‌نویسند: «بنابراین این اجرام ممکن است برای ماموریت‌های فضایی و در آینده‌ای دورتر به منظور ایجاد پایگاه‌های استقرار انسان یا برای نصب تجهیزات علمی که موقعیت ویژه این سیارک‌ها [برای آن تجهیزات علمی] مزیت محسوب می‌شود، سوژه‌های مطلوبی باشند.»

دانشمندان جزئیات این پژوهش را در یک مطالعه جدید [با عنوان] «تحلیل ثبات مداری و ویژگی فوتومتریک دومین سیارک تروجان زمین ۲۰۲۰ ایکس‌ال۵» بررسی کرده‌اند که در «نیچر کامیونیکیشنز» (Nature Communications) منتشر شده است.