دعوت به مراقبه، برای اغلب افراد به معنای رسیدن به آرامش در یک مکان ساکت و آرام و با حداقل فعالیت فیزیکی است؛ اما یک راهب بودایی میراثی برای ما بر جا گذاشت که با نام «مراقبه در حال حرکت» شناخته می‌شود.
روش مراقبه در حال پیاده‌روی برای کسانی مناسب است که نمی‌توانند با خود یک ساعت یا حتی چند دقیقه در فضایی آرام و ساکت خلوت کنند.
برای تیچ نات هان، راهب ویتنامی فقید که ذهن‌آگاهی یا «mindfulness» را در غرب رواج داد، پیاده‌روی صرفا راهی برای رفتن از مکانی به مکان دیگر یا فعالیتی برای لذت بردن از یک مسیر جنگلی عالی نبود. پیاده‌روی می‌تواند گونه‌ای تمرین باشد که ارتباط انسان را با نفس‌هایش، بدنش، زمین، و نوعی آگاهی که او آن را «بیناوجودی» می‌نامید، برقرار می‌کند.
تیچ نات هان که هنگام مرگ در ۲۲ ژانویه امسال، از تاثیرگذارترین رهبران بودایی در جهان بود، این اصطلاح را برای توصیف «ارتباط عمیق درونی ما با هر چیز دیگری» ایجاد کرد. او توضیح داد: «در کیهان همه چیز برای تجلی، به دیگر چیزها متکی است؛ چه یک ستاره، چه یک ابر، یک گل، یک درخت، یا من و شما.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تیچ نات هان معتقد بود که زمین مقدس است، بنابراین هر جا که کسی راه می‌رود، می‌تواند این ارتباط معنوی را به یاد آورد و درعین‌حال، ذهن خود را با بدنش یکی کند. او می‌گفت، خانه واقعی مردم، از طریق آگاهی از قدم‌هایشان بر روی زمین، بدن و ذهنشان، همانا «لحظه اکنون» آنان است. مراقبه پیاده‌روی، کسانی را که به آن می‌پردازند، به این پایه اساسی و استوار بازمی‌گرداند.
بروک شیدنک، استادیار مطالعات دینی در کالج رودز، مراحل مراقبه پیاده‌روی طبق این سنت را این‌گونه توصیف می‌کند:
۱- یک لحظه نفس بکشید و بدن خود را بر فضایی که می‌خواهید در آن راه بروید، متمرکز کنید. در مراکز تمرین پلام ویلج، راهبان و راهبه‌ها پیش از شروع، شرکت‌کنندگان را به خواندن چند ترانه ترغیب می‌کنند.
۲- هنگام راه رفتن مراقب نفس‌ها و قدم‌های خود باشید. آهسته، آرام، و ترجیحا با لبخندی ملایم راه بروید. به معجزه زنده بودن و قدم گذاشتن روی مادر زمین فکر کنید و این عبارات را تکرار کنید: «با هر دم، می‌دانم که مادر زمین در من است. با هر بازدم، می‌دانم که من در مادر زمین هستم.»
۳- در هر قدم یک نفس بکشید و بر تماس پای خود با زمین تمرکز کنید. همچنین، به شکل طبیعی می‌توانید متوجه شوید که در حین دم و بازدم چند قدم برمی‌دارید. نکته این است که بین تنفس و قدم‌هایتان ارتباطی پیدا کنید.
به‌جای مراقبه در حالت نشسته، تمرین‌های تیچ نات هان بر افزودن ذهن‌آگاهی به زندگی روزمره در هر زمان و هر مکان تاکید دارد. با گنجاندن مراقبه پیاده‌روی در برنامه روزانه یا هفتگی، هر گام می‌تواند بخشی از تمرین عمیق‌تر بیناوجودی باشد.
