زمین می‌تواند از وضعیت‌ کنونی‌اش زیست‌پذیرتر باشد

بر اساس یک مطالعه جدید مهم که فرضیات اصلی در خصوص منظومه شمسی را زیر سوال می‌برد، زمین می‌تواند از وضعیت‌ کنونی‌اش نیز زیست‌پذیرتر باشد.

این مطالعه دریافت که فقط با کمی تغییر در مدار مشتری، زمین می‌تواند مکان بهتری برای ایجاد حیات باشد.

این نکته برخی از باورهای اساسی درباره منظومه شمسی را، از جمله این باور را که سیاره ما مکانی عالی برای آغاز حیات است، به چالش می‌کشد.

پم ورورت، نویسنده اصلی این مقاله تازه، گفت: «بسیاری متقاعد شده‌اند که زمین نماد یک سیاره زیست‌پذیر است، و هر تغییری در مدار مشتری، که سیاره عظیمی است، برای زمین فقط می‌تواند بد باشد.» «ما نشان می‌دهیم که این فرض‌ها هر دو اشتباهند.»

این یافته‌ها به جهت دادن جست‌وجوی دیگر سیارات زیست‌پذیر کمک می‌کند که ممکن است به ما در یافتن حیات در سایر نقاط منظومه شمسی یاری برساند.

جزئیات یافته‌های جدید در مقاله جدیدی با عنوان «ساختار منظومه و انحراف سیاره‌ای: پیامدهایی برای زیست‌پذیری دراز‌مدت» که در «آسترونومیکال ژورنال» منتشر شد، شرح داده شده است.

در این پژوهش، دانشمندان مدل‌های دقیقی از منظومه شمسی را به شکل امروزی آن، از جمله مدارهای زمین، مشتری، و سایر سیارات، به‌کار گرفتند.

آن‌ها سپس [تنظیمات] آن [داده‌ها] را برای ایجاد یک منظومه خورشیدی جایگزین، تغییر دادند. آن‌ها دریافتند که اگر بخواهند مدار مشتری را به شکلی تغییر دهند که غیرعادی‌تر شود - یعنی کمتر منظم، با مداری کمتر دایره‌ای و بیشتر بیضی شکل‌تر - منجر به تغییراتی در شکل مدار زمین می‌شود.

این تغییرات منجر به آن می‌شود که در قیاس با به منظومه شمسی واقعی، برخی از بخش‌های زمین به خورشید نزدیک‌تر شوند. برخی از بخش‌هایی که در حال حاضر زیر یخبندان قرار دارند و برای زندگی مساعد نیستند، در واقع گرم‌تر می‌شوند و بنابراین، به سیاره امکان می‌دهند تا برای حیات مناسب‌تر شود.

همین موضوع می‌تواند برعکس [هم] رخ دهد. اگر مشتری به خورشید نزدیک‌تر بود، موجب کج شدن [محور] زمین می‌شد. این امر سبب می‌شود که بخش‌های بزرگی از زمین به زیر انجماد برسند و احتمال وجود حیات در آن کمتر می‌شود.

این امر می‌تواند به جست‌وجوی ما به دنبال سیارات فراخورشیدی یا سیاراتی در سایر منظومه‌های ستاره‌ای و درک ما از نحوه ساخت منظومه‌های سیاره‌ای دیگر کمک کند.

برای نمونه، می‌توانیم نحوه چرخش سیارات به دور ستاره‌هایشان را اندازه‌گیری کنیم – اما این مطالعه نشان می‌دهد که عوامل مهم دیگری، از جمله اینکه [مدار] سیارات چگونه مورب و منحرف می‌شود [نیز] وجود دارد.

این مطالعه همچنین به نشان دادن اثر مشتری بر روی زمین و منظومه شمسی خودمان نیز کمک می‌‌کند. استفان کین، از نویسندگان این مقاله، در اظهاراتی گفت: «درک تاثیری که مشتری طی گذر زمان بر آب و هوای زمین داشته است، [و این نکته که] اثر آن بر مدار ما چگونه در گذشته ما را تغییر داده است و چگونه ممکن است در آینده، بار دیگر ما را تغییر دهد، مهم است.»