استرالیا تنها کشوری نیست که قصد دارد اثرات همهگیری ویروس کرونا بر اقتصاد خود را با «محوریت گاز» بازسازی کند. اکنون روسیه نیز در میان بحران تشدید شده آبوهوای جهانی، برنامهریزی میکند تا از ذخایر عظیم سوختهای فسیلی خود بهرهبرداری کامل داشته باشد.
کرملین هدف به صفر رساندن تولید گازهای گلخانهای را برای خود تعیین نکرده و الکساندر نوواک، وزیر انرژی روسیه گفته است که به اعتقاد او پس از کوچک شدن بازار به علت همهگیری کرونا، صادرات نفت و گاز روسیه در سال ۲۰۲۱ افزایش خواهد یافت.
روسیه، سال گذشته به یکی از پنج تولیدکننده عمده گاز طبیعی جهان تبدیل شد. به گفته آقای نوواک که در اوایل ماه جاری در کنفرانسی ویدئویی با وزیران انرژی دیگر کشورهای «بریک» (برزیل، هند و چین) حضور داشت، روسیه پیشبینی میکند که تا سال ۲۰۳۵ تولید را از ۲۹ میلیون تن فعلی، به ۱۴۰ میلیون تن گاز طبیعی در سال برساند.
در سال ۲۰۱۸، روسیه ۲۴۳ میلیارد متر مکعب گاز و همچنین ۲۴ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی را از طریق خط لوله کشورهای اروپایی صادر کرد. به گفته گازپروم، شرکت دولتی انرژی روسیه، بریتانیا بزرگترین واردکننده گاز روسیه است.
میزان تولید گاز گلخانهای دیاکسیدکربن ناشی از گاز طبیعی مایع، حدود نصف زغالسنگ است، و همزمان با کاهش چشمگیر تقاضا برای زغالسنگ، روسیه به تقاضای موجود برای گاز امید دوخته است. آقای نوواک به گاردین گفت: «معتقدم که گاز طبیعی یک منبع انرژی سبز و دوست محیط زیست است.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
«به نظر ما سهم گاز طبیعی در ترکیب انرژی جهانی تنها افزایش خواهد یافت. به اعتقاد ما این افزایش، فقط در مورد اروپا نیست، بلکه در سطح جهان اتفاق میافتد.»
اما علیرغم اطمینان او، آژانس بینالمللی انرژی، پیشبینی کرده که افزایش تقاضا در اروپا زودگذر خواهد بود. سپس تا پایان دهه، سقوط هشت درصد کمتر از حد سال ۲۰۱۹ در پیش خواهد بود.
آقای نوواک همچنین گفت که هدف روسیه تبدیل شدن به یک تولیدکننده جهانی هیدروژن بود؛ یک جایگزین پاک برای گاز طبیعی قابل حصول، از طریق الکترولیز آب که اتمهای هیدروژن را از اتمهای اکسیژن جدا میکند، و اگر از طریق انرژیهای جایگزینشونده حمایت شود، انرژی پاک تلقی میشود. هیدروژن همچنین میتواند از طریق تجزیه با گرما به دست آید، که طی آن هیدروژن از ترکیبات دارای هیدروژن، مانند هیدروکربنها پدید میآید.
در شرایطی که تنها یک سال تا نشست آبوهوایی سازمان ملل در گلاسکو باقی مانده، و پنج سال از زمانی که توافق آب وهوایی پاریس امضا شد گذشته، دولتهایی که از مهار گازهای گلخانهای عاجز ماندند، برای اقدام تحت فشار قرار گرفتهاند.
هفته گذشته، اسکات موریسون، نخستوزیر استرالیا، از تعیین هدف دقیق خودداری کرد و گفت با آن که چهار شریک تجاری کشور، هدف به صفر رساندن گازهای گلخانهای را تعیین کردهاند، درباره صادرات زغالسنگ و گاز نگرانی ندارد. از نظر او، این دو سوخت فسیلی از نظر ارزش، یک چهارم صادرات استرالیا را تشکیل میدهند.
چین، کره جنوبی و ژاپن، همگی اخیرا هدف به صفر رساندن گازهای گلخانهای تا پایان قرن را برای خود در نظر گرفتهاند.
© The Independent