با گذشت نزدیک به دو ماه از دستور طالبان برای منع کار زنان در دفاتر سازمان ملل در افغانستان، دیده‌بان حقوق بشر، آژانس‌های سازمان ملل متحد را به ناهماهنگی و انسجام نداشتن در رفتار با طالبان متهم کرد. 

پاترشیا گوسمن، مدیر بخش آسیایی دیده‌بان حقوق بشر، روز دوشنبه ۲۵ اردیبهشت (۱۵ مه)، در بیانیه‌ای که در وب‌سایت دیده‌بان حقوق بشر منتشر شده است، گفت: «بیانیه‌های اخیر سازمان ملل به سردرگمی و اتهام فقدان انسجام در بین آژانس‌های سازمان ملل منجر شده است.» او تصریح کرد: «برخی از آژانس‌های سازمان ملل در افغانستان، به کارکنان مرد اجازه می‌دهند به کار خود ادامه دهند، در حالی که زنان نمی توانند کار کنند.»

 این در حالی است که آژانس‌های سازمان ملل در افغانستان پس از آنکه طالبان دستور منع کار زنان در این اداره‌ها  را صادر کردند، به کارکنان مرد نیز دستور خانه‌نشینی دادند، اما اکنون گزارش‌ها حاکی از آن است که برخی از ادارات سازمان ملل با کارکنان مرد خود به کار ادامه می‌دهند. 

پاتریشیا گوسمن در‌‌این‌باره گفته است که با توجه به نیاز به انعطاف‌پذیری محلی، ضروری است که روسای آژانس‌های کلیدی مانند برنامه جهانی غذا و یونیسف خط ثابت و همسانی داشته باشند، «زیرا اقدامات طالبان نقض قوانین بین‌المللی حقوق بشر و منشور ملل متحد است.»

در همین حال، گزارش‌ها حاکی از آن است که مدیران آژانس‌های سازمان ملل در نشست دو روزه به میزبانی این سازمان در دوحه، توافق کرده‌اند که برای کمک به وضعیت مردم افغانستان، به تعامل با طالبان بدون این که آنان را به رسمیت بشناسند، ادامه بدهند. اما برخی از فعالان حقوق بشر و جامعه مدنی در افغانستان معتقدند که این تعامل، بیشتر به نفع طالبان است تا به نفع مردم افغانستان. 

شبکه مشارکت سیاسی زنان افغانستان نیز که از زمان روی کار آمدن حاکمیت طالبان تاکنون، به اعتراض علیه رفتارهای طالبان ادامه می‌دهد، روز سه شنبه ۱۶ اردیبهشت، در یک گردهمایی اعتراضی در کابل، از رفتارهای سازمان ملل در قبال طالبان انتقاد کرد. اعضای این شبکه مدعی شدند که سازمان ملل متحد در حالی که ادعای کمک به مردم افغانستان دارد، «رابطه مخفیانه‌» با طالبان برقرار کرده است و به خواسته‌های این گروه تمکین می‌کند.

فعالان زن عضو این شبکه، از ادامه ارسال پول نقد به افغانستان تحت کنترل طالبان (‌در حالی که دستبرد طالبان به این پول‌ها بارها فاش شده است) انتقاد کردند. 

در بیانیه اعتراضی این زنان آمده است: «برخلاف تصور مردم افغانستان، سازمان ملل و جامعه جهانی نه‌تنها به این گروه تروریستی (طالبان) هیچ فشاری وارد نکرده‌اند، بلکه در تمامی این مدت سعی بر تقویتشان نیز داشته و همه روزه بر تعاملات خود با این گروه افزوده‌اند.» اعضای شبکه مشارکت سیاسی و نیز دیگر فعالان زن در افغانستان معتقدند که ادامه ارسال بسته‌های کمک نقدی و غیرنقدی به طالبان سبب شده است که «رفتارهای طالبان وقیح‌تر شوند و اکنون این گروه در خفا نه، بلکه به صورت علنی مرتکب جنایات حقوق بشری می‌شوند.» 

فعالان زن از بدتر شدن وضعیت برای زنان و نیز مردان کارمند در ادارات غیرنظامی و نظامی دولت پیشین خبر داده و گفته‌اند که طالبان به برگزاری دادگاه‌های صحرایی، قتل، تجاوز، شکنجه و اعتراف‌گیری اجباری ادامه می‌دهند. در این بیانیه آمده است:«با توجه به مشکلات موجود در افغانستان و جنایات طالبان در ۲۲ ماه گذشته، انتظار می‌رفت که سازمان ملل و جامعه جهانی که مدعی برابری جنسیتی و دفاع از حقوق بشر هستند، به‌طور جدی و قاطعانه در برابر طالبان ایستاده شوند و مطابق با  موازین و قوانین منشور سازمان ملل، این گروه تروریستی را به گونه کامل تحریم و تعاملات سیاسی‌شان را نیز کاملا منع می‌کردند.»

در همین حال، پاتریشیا گوسمن، مدیر بخش آسیایی دیده‌بان حقوق بشر، با وجود انتقاد از رفتارهای ناهماهنگ آژانس‌های سازمان ملل در افغانستان، گفته است که بحران جاری دو مسئولیت حیاتی، اما به ظاهر ناسازگار را بر دوش سازمان ملل متحد در افغانستان تحمیل کرده است که یکی انتقال کمک‌ها به نیازمندان و دیگری فشار بر طالبان برای پایان دادن به نقض وحشتناک حقوق بشر است.