درگذشت محمدرضا شجریان، استاد آواز ایرانی در میان مردم افغانستان نیز واکنش گسترده‌ای داشته است.
اقشار مختلف جامعه افغانستان از فرهنگیان تا آوازخوانان و از مقام‌های دولتی تا مردم عادی با صدای استاد شجریان آشنایند. بسیاری او را استاد آواز در حوزه تمدن فارسی و فراتر از مرزهای یک کشور خوانده‌اند.
عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی کشور با انتشار پیامی گفت: «با تأسف شامگاه پنج‌شنبه استاد محمدرضا شجریان، هنرمند بزرگ و آوازخوان نامدار حوزۀ تمدنی ما و زبان فارسی، به دیار ابدی شتافت.»
او در این پیامش می‌افزاید: «مرگ استاد شجریان، میلیون‌ها انسان را در سراسر کرۀ خاکی به‌ویژه در کشورهای منطقه و فارسی‌زبان به ماتم نشاند و تکان داد.»
مسؤول روند صلح افغانستان، استاد شجریان را «میراث مشترک فرهنگی» کشورهای منطقه، معرفِ اشعار شاعران بزرگ زبان فارسی از جمله مولوی، حافظ، سعدی و فردوسی خواند و تاکید کرد: «شادروان شجریان آثار گران‌بهایی را به یادگار گذاشت که نام وی را در تاریخ جاودانه می‌سازد. فقدان چنین هنرمندی پرناشدنی است.»
این همدردی و غم‌شریکی با خانوادۀ استاد شجریان و مردم برادر و همسایه ایران و تمام کشورهای منطقه و فارسی‌زبان در سطوح مختلف جامعه بازتاب یافته است.
دکتر احمد سرمست، بنیانگذار موسسه ملی موسیقی افغانستان و از هنرمندان برجسته این کشور با یادآوری این شعر که «هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق»، می‌گوید: «جهان موسیقی یکی دیگر از خوبان خویش، صدای مردم ایران، استاد شجریان را از دست داد. یاد این بزرگمرد موسیقی جهان و خاطراتش با دوستداران موسیقی سنتی ایران جاوید خواهد ماند.»
برخی به پیوندهای دو کشور همسایه و تاثیر و ارتباط سروده‌های استاد شجریان با شرایط زندگی در افغانستان اشاره کردند.
دکتر اورزلا اشرف، رئیس مرکز تحقیق و ارزیابی افغانستان با بازنشر آهنگی از استاد شجریان نوشت: «روحت شاد و یادت گرامی هنرمند به یاد ماندنی.»
خانم اشرف به این آهنگ استاد که در قلب مردم افغانستان بازتاب دارد، پرداخت:
«تفنگت را زمین بگذار
که من بیزارم از دیدار این خونبار ناهنجار
تفنگ دست تو یعنی زبان آتش و آهن
من اما پیش این اهریمنی ابزار بنیان کن
ندارم جز زبان دل، دلی لبریز از مهر تو
ای با دوستی دشمن
زبان آتش و آهن»
موجی از سوگ و عزا که در میان نخبه‌های افغانستان به راه افتاده همچنان ادامه دارد. مردم افغانستان استاد شجریان را بیشتر با آوازهای «مرغ سحر»، «ربنا» و «همای مستان» می‌شناسند و این آهنگ‌ها همواره ورد زبان عده‌ای بوده است.
آهنگ ربنای استاد در برخی از تلویزیون‌های افغانستان نیز اخیرا پخش می‌شد.
محتوای موسیقی استاد شجریان با استفاده از اشعار سعدی، مولانا و حافظ در آهنگ‌هایش او را در جایگاه ویژه‌ای در میان فارسی‌زبانان افغانستان قرار داده است.
شاید حس و حال مردم افغانستان را فرهاد دریا، شناخته‌ترین هنرمند افغانستان درباره آقای شجریان خلاصه کرد. ساعاتی پس از درگذشت شجریان، فرهاد دریا در صفحه فیس‌بوک خود نوشت:
«شجریان، یکی از بزرگ‌ترین استادان موسیقی فارسی در صدسال اخیر، به‌سوی آن یگانه شتافت. او دل‌های میلیون‌ها انسان را به مهمانی عشق و وحدت و مهر بُرد. برای خانواده درددیده‌اش و برای دوستداران و هواخواهان میلیونی او، تسلیت می‌فرستم. زنگ صدایش در گوش جان‌ها، همیشه طنین‌انداز باد.»
