یک مطالعه جدید نشان میدهد که برخی از ویژگیهای شخصیتی ممکن است در بروز اختلالهای شناختی در افراد عامل کلیدی باشد.
به گزارش سیانان، بر اساس تحقیقی که در مجله شخصیت و روانشناسی اجتماعی منتشر شد، ویژگیهایی مانند وظیفهشناسی و برونگرا بودن باعث میشود افراد از ابتلا به اختلالهای شناختی خفیف دور بمانند؛ در حالی که داشتن سطوح بالایی از روانرنجوری neuroticism احتمال ابتلا به اختلالهای مغزی را افزایش میدهد.
به گفته متخصصان، تفسیر دقیق و صریح دشوار است؛ با این حال میتوان گفت روانرنجوری یا سرشت مضطرب یکی از ویژگیهای شخصیتی است که با اضطراب، ترس، بدخلقی، نگرانی، حسادت، ناامیدی و احساس تنهایی شناخته میشود.
واکنش مبتلایان به روانرنجوری در مقابل عوامل استرسزا ضعیف است و احتمال اینکه آنها بیشتر از سایرین اوضاع عادی را تهدیدآمیز بدانند و ناکامیهای کوچک را به ناامیدی شدید تعبیر کنند، زیاد است.
اختلالهای شناختی خفیف نیز مواردی مانند ضعیف شدن حافظه کوتاهمدت، زوال عقل یا ابتلا به بیماری آلزایمر است. به گفته محققان، با افزایش سن، علائم زوال عقل تشدید میشوند؛ با این حال تحقیق جدید میگوید ویژگیهای شخصیتی نیز در این زمینه موثرند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
تومیکو یوندا، دانشجوی فوق دکترا روانشناسی دانشگاه ویکتوریا در کانادا و نویسنده ارشد این مقاله علمی میگوید: «ویژگیهای شخصیتی الگوهای نسبتا پایداری از تفکر و رفتار هر فرد را منعکس میکنند که ممکن است در بروز رفتارهای سالم یا ناسالم افراد در طول زندگی تاثیر بگذارد.»
به گفته او، انباشت تجربههای زندگی اشخاص ممکن است احتمال ابتلا به اختلال شناختی خفیف را بالا ببرد یا در سوی مقابل، به توانایی افراد برای مقاومت در برابر تغییرات عصبی مرتبط با افزایش سن کمک کند.
در همین حال، دکتر ریچارد آیزاکسون، مدیر کلینیک پیشگیری از آلزایمر در یک مرکز سلامت مغز در فلوریدا، در این زمینه معتقد است: «در حالی که نمیتوان ارتباط بین این موارد را منکر شد، سخت است مشخص کنیم کدام یک بر دیگری تاثیر میگذارند.»
او که در این تحقیق مشارکت نداشته است، درباره نتایج حاصل از آن میگوید: «روانرنجوری یکی از ویژگیهای مهمی است که سالها آزمایش شد. تحقیقات نشان دادهاند که نشخوار فکری و نگرانی شدید در افراد با حجم کوچکتر مغز مرتبط است؛ با این حال اثبات اینکه رفتار اشخاص بر مغز تاثیر بگذارد، دشوار است.»
مطالعه جدید محققان شخصیت نزدیک به دو هزار نفر را تجزیه و تحلیل کرد. این افراد در پروژهای مربوط به بررسی ویژگیهای افراد مسن منطقه شیکاگو از سال ۱۹۹۷ شرکت کرده بودند تا نشان داده شود که چگونه افراد در زندگی به زوال شناختی مبتلا میشوند.
به گفته یومیکو یوندا، محقق این پژوهش، مطالعه انجامشده نشان داد که افراد باوجدان که سطح بالایی از نظم و انضباط شخصی دارند و سازماندهیشده و هدفمند زندگی میکنند، همچنین افراد برونگرا که مشتاق زندگی و اغلب قاطعاند، نمره پایینتری در روانرنجوری داشتند و در طول مطالعه، به طور قابل توجهی کمتر در معرض آسیب شناختی خفیف بودند.
یوندا در این زمینه تاکید کرد: «هر شش امتیاز اضافی که یک فرد در مقیاس وظیفهشناسی بهدست میآورد، با کاهش ۲۲ درصدی خطر اختلال شناختی خفیف مرتبط است و سلامت مغز را یک سال بیشتر حفظ میکند. با این حال، با افزایش سطح روانرنجوری خطر زوال شناختی افزایش مییابد؛ به طوری که هر هفت امتیاز اضافی با ۱۲ درصد افزایش خطر زوال شناختی مرتبط است که میتواند به معنای از دست دادن حداقل یک سال سلامت مغز باشد.»
بر اساس این مطالعه، چنین موضوعی ممکن است به این معنا باشد که یک فرد ۸۰ ساله با وظیفهشناسی بالا و روانرنجوری پایین در مقایسه با دیگران که ویژگیهای مشابه او را ندارند، دو سال بیشتر بدون مشکلات شناختی زندگی کند. همچنین با توجه به نتایج این تحقیق، به نظر میرسد که افراد برونگرا و اجتماعی دیرتر به زوال عقل دچار میشوند.
این پژوهش اولین مطالعهای نیست که ارتباط بین شخصیت و عملکرد مغز را نشان میدهد. تحقیقات قبلی نیز نشان دادهاند افرادی که در مواجهه با تجربیات زندگی پذیراتر و بازتر عمل میکنند، باوجدانترند و کمتر از دیگران روانرنجوری دارند، در آزمونها عملکرد بهتری دارند و در طول زمان با اختلالهای شناختی کمتری مواجه میشوند.